به گزارش قدس آنلاین، این روزها در میان دوستداران محیط زیست و فعالان این حوزه بحث مدیر آینده و جانشین معصومه ابتکار در جریان است. سراغ دو نفر از این فعالان و کارشناسان رفتیم و این پرسش را با آن‌ها مطرح کردیم که مهم‌ترین سیاست‌های پیش روی سازمان محیط زیست در دوره آینده چه باید باشد و برای انتخاب رئیس این سازمان چه اولویت‌های خاصی باید مد نظر قرار گیرد؟

* بودجه محیط زیست باید افزایش یابد

فرزاد ویسانلو، دکترای مهندسی منابع طبیعی و عضو هیئت علمی دانشگاه، در پاسخ به پرسش ما به بحث بودجه اشاره می‌کند و می‌گوید: توجیه هیئت دولت برای بالابردن بودجه محیط زیست در ایران و در راستای آن تخصیص یارانه به سوخت در روستاها برای جلوگیری از تهیه چوب سوخت و هیزم، بالابردن بودجه دفتر آموزش و ترویج، طراحی طرح جامع آمایش سرزمین ایران با همکاری دانشگاه‌های بزرگ منطقه‌ای که رشته‌های محیط زیست را دارند و الزام قوه قضائیه برای تضمین گارد حفاظت و نیز جلوگیری سختگیرانه از تخریب محیط زیست ایران می‌تواند برخی از مهم‌ترین سیاست‌ها باشد. وی ادامه می‌دهد: توجیه دولت درخصوص اعمال درست قانون در راستای اجرای طرح‌های ارزیابی پیامدهای زیست محیطی EIA نیز باید مورد توجه قرار گیرد. یعنی پیش از اجرای پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای باید پیامدها و اثرات این گونه طرح‌ها بر محیط زیست منطقه شناسایی و پیش‌بینی شود.

* نیاز به وزارت محیط زیست داریم

این کارشناس محیط زیست تصریح می‌کند: جلب همکاری سازمان‌های بین‌المللی محیط زیستی و سرمایه گذاران خارجی یکی دیگر از کارهایی است که باید به آن توجه بیشتری بشود.

این مدرس دانشگاه در ادامه تصریح می‌کند: در خصوص انتخاب رئیس سازمان، بنده اعتقاد راسخ دارم که تاکنون رؤسای سازمان با در نظر گرفتن معیارهای سیاسی انتخاب شده‌اند اما نیاز به انتخاب فردی بدون گرایش سیاسی از بدنه دانشگاه، با سابقه تحقیقاتی و درجه علمی بالا احساس می‌شود. فردی که انتخاب می‌شود، حتماً باید دارای مدرک PHD محیط زیست باشد. نه این که از رشته‌های دیگر فردی را برای مدیریت انتخاب کنیم.

وی در پایان گفته‌های خود تأکید می‌کند: من بشدت به این نکته اعتقاد دارم که ایران نیاز به تشکیل وزارت محیط زیست و منابع طبیعی دارد و باور دارم که جدا بودن سازمان جنگل‌ها و مراتع از سازمان محیط زیست به صلاح کشور نیست.

* «اسکندر فیروز» می‌خواهیم

رضا علی‌اصل، کارشناس طبیعت و پرنده‌نگر نیز گفته‌های خود را با بیان ویژگی‌های رئیس سازمان محیط زیست شروع می‌کند و می‌گوید: با نگاهی به گذشته محیط زیست این کشور فردی مثل اسکندر فیروز را می‌بینیم که بعد از اینکه اداره شکاربانی را با یک ساختمان کوچک و چند جیپ به او سپردند از آن سازمان محیط زیست را به وجود آورد و برای محیط زیست ایران گام‌های بلندی برداشت. این شخص آن قدر در کار خود خوب عمل کرد که حتی پیشنهاد ریاست سازمان جهانی حفاظت محیط زیست هم به او داده شد.

علی‌اصل تصریح می‌کند: فردی مانند استاد اسکندر فیروز، به این صورت و به این قوت کار کرد و رؤسایی هم در زمان دولت‌های سابق داشتیم که در این رشته کمترین تخصصی نداشتند و این باعث جفاهای فراوانی به محیط زیست کشور شد که هنوز هم آسیب هایی که وارد شده ادامه دارد.

 این مدرس پرنده نگری ادامه می‌دهد: مدیریت خانم ابتکار نسبت به مدیران قبلی بهتر بود اما ما برای محیط زیست کشور به فردی چون اسکندر فیروز نیازمندیم که بیاید و زیربناهای تازه‌ای بسازد. چون کسی که در این سمت قرار می‌گیرد باید دارای چند ویژگی خاص باشد؛ اول اینکه باید محکم و جنگنده باشد؛ چون محیط زیست با همه سازمان‌های دیگر درگیری دارد مثلاً بحث صنعت و معدن که می‌شود محیط زیست با صنعت و معدن درگیری دارد، بحث بهره برداری از طبیعت و شکار و چیزهایی از این قبیل که می‌شود محیط زیست باید بجنگد، بنابراین اگر با فردی روبه رو باشیم که همه چیز را بپذیرد، فایده‌ای ندارد.

* گزینه‌های خوبی مطرح نیستند!

علی‌اصل تأکید می‌کند: از طرفی باید مدیریتی قوی در بخش درون سازمانی داشته باشیم یعنی باید بتوانیم وضعیت محیط ‌بانان که در برنامه‌های محیط زیست نقش بسزایی دارند را بهتر کنیم و یکی دیگر از مواردی که باید به آن حتماً توجه شود، بحث امکانات مناسب و کافی برای حفاظت از محیط زیست است. همچنین باید یکی از سیاست‌ها و راهبردهای محیط زیست در دوره جدید بحث هدایت و ساماندهی و ارتباط خوب و مؤثر با تشکل‌های مردم نهاد باشد؛ چون این انجمن‌ها می‌توانند تأثیر زیادی در وضعیت محیط زیست کشور داشته باشند و نباید از آن غفلت کرد.

این کارشناس در پایان تأکید می‌کند: متأسفانه گزینه هایی که برای ریاست سازمان معرفی شده‌اند گزینه‌های مناسبی نیستند و حتی برخی از این دوستان کارنامه درخشانی هم ندارند که جای تأمل بیشتر دارد.